Ontwikkelingshulp een illusie?

Voordat ik naar huis ga nog even snel alle highlights rondom San Jose in 1 dag.
's Morgens worden we om 5:50 opgehaald met de bus. Ook in deze tijdzone ervaar ik dat als erg vroeg! Ongeveer 2 uur later ontbijten we (hoe kan het ook anders) traditioneel met rijst en bonen bij "Doka" koffie plantage. Daarna zijn we naar de top gelopen van de vulkaan Poas, en ik ben helemaal in de wolken. Letterlijk, ik zie geen had voor ogen. Er staat wel een hek, daarachter moet je in de krater kunnen kijken. Vandaag helaas niet. Later maken we nog een stop bij een ander nationaal park met allerlei diersoorten die in deze omgeving in het wild voorkomen. Alleen zitten ze hier in hokjes, net als in een dierentuin. In dit park zijn wel mooie watervallen, en daarmee heb ik nu officieel alles gezien wat ik op mijn lijstje had staan.
Aan de ene kant is het voorbij gevlogen. Aan de andere kant heb ik zoveel meegemaakt hier dat het voelt alsof ik hier veel langer geweest ben.
Dan is het tijd om na te denken of dit me nu echt gebracht heeft wat ik ervan verwacht had. Voordat ik vertrok had ik al wat kritische artikelen gelezen over het nut van ontwikkelingshulp. Vaak worden landen afhankelijk van de hulp van buitenaf. https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/Angus-Deaton-De-illusie-van-de-ontwikkelingshulp.htm
"Medici zijn vaak blind voor het falen van hulp omdat behandelingen op kleine schaal wel effect hebben."  Tijdens mijn hele verblijf heb ik dit in mijn achterhoofd gehad. Ik kan me heel goed voorstellen dat dit waar is. Hoeveel tandartsen herkennen niet de situatie waarin je al je energie stopt in een prachtige vulling in een rechterbovenkaak, maar in je enthousiasme vergeet je de patiënt te voldoende te informeren dat als hij zo doorgaat, jij volgend jaar voor dezelfde uitdaging staat aan de linkerkant van zijn mond. Het gebeurt mij zelfs tijdens mijn werk in Nederland regelmatig. 
Het is inderdaad moeilijk als je bezig bent een paar kiezen te trekken of poetsinstructie geeft op een school om het grotere plaatje te zien. 
Ik ben in ieder geval een ervaring rijker, maar ik voel me geen illusie armer. Alles heeft voldaan aan mijn verwachtingen. Ik heb er tijdens mijn verblijf heel veel plezier aan gehad, en zelfs met deze kritische kanttekening geloof ik lekker nog steeds dat het project effect heeft. Al die kiezen die wij nu getrokken hebben zullen misschien niet het grote verschil maken, maar een paar geslaagde behandelingen kunnen wel het begin zijn van vertrouwen in medisch handelen. Alle prestaties beginnen met één simpele eerste stap.
Daarnaast heb ik een hoop plannen bedacht voor hoe het in de toekomst nóg beter kan. Ook al heb ik nog geen concrete verdere plannen, voor mij is dit waarschijnlijk slechts het 'einde van het begin'. Ontwikkelingshulp is verslavend, of het nou een illusie is of niet.
wordt vervolgd...